บทที่ 453

เหมยจิ้งโหลวเลิกคิ้วแล้วยิ้ม "คิดเสียว่าข้าไม่เคยพูด"

หนานกงรุ่ยหยวน "..."

เขายังคงไม่เข้าใจว่านางหมายถึงอะไร

จู่ ๆ เหมยจิ้งโหลวก็เปลี่ยนทิศทาง ลากเขาเข้าไปในตรอกเล็กที่อยู่ใกล้ ๆ แล้วโยนเขาไปด้านหลังของเศษซากสิ่งของ

หนานกงรุ่ยหยวนโดนควันยาสลบ ร่างกายอ่อนแรงมาก จนตกลงไปในกองเศษซากสิ่งของ

เมื่อเห็นท่...